Оваа недела, третото читање и гласањето за законот за легализација на канабисот ќе се одржи во Сенатот на Канада. Се чини дека постои перцепција дека ако не ги дизајнираме и не започнеме масовни кампањи за подигање на свеста веднаш, тогаш може да се случи по легализацијата да настане пекол кај дезинформираната јавност
 |
| Канабисот е ЛЕК! Не ги лажи младите дека е поинаку! |
Додека итноста околу образованието за дистинкција на дрогите од канабисот може да биде добронамерна, искусвото ни покажува дека тоа не секогаш претставува превенција и намалена употреба. Она што го знаеме од систематските прегледи на кампањите за подигање на јавната свест за употреба на канабисот е дека тие во голема мера се неефикасни во менувањето на однесувањето. Во најдобар случај, можеме да покажеме зголемено општо знаење, но има многу малку докази за да се поддржи тврдењето дека програмите за образование што се испорачуваат преку владините кампањи во масовните медиуми се доволни за спречување или менување на обрасците за употреба на супстанци.
Таквите кампањи се предизвик кај оној сегмент на деца кои се повеќе склони да преземат ризици и да експериментираат со лекови. Идејата дека државните напори за образование понекогаш го прават спротивното од она што го имаат како намера е познато во истражувачката литературата како јатрогени ефекти (iatrogenic effects), нешто што се гледа во широко користените програми базирани во училиштата, како што е D.A.R.E. во САД (Drug Abuse Resistance Education - Образование за отпорност против злоупотреба на дроги). Не само што оваа програма D.A.R.E. е оценета дека покажала мало влијание врз намалувањето на употребата на супстанции, програмата всушност била поврзана со зголемување на употребата на некои супстанци! Едно нешто што се чини дека ние како здружение го правиме подобро кога станува збор за младината, всушност, е тоа што се консултираме со нив за програмите, политиките и кампањите што ги развиваме.
Кампањите мора да бидат културно релевантни
Потребата за развивање на културно соодветни ресурси за канабис не доби големо внимание до сега - и истото може да се каже за пристапите кон образование кои ќе допрат повеќе до младите луѓе кои живеат во сиромаштија, т.е. најранливите категории на лица до кои овие кампањи не допираат. Ако имавме неколку милиони долари за да се трошат на едукација за канабисот, не би сакале да инвестираме во сјајни брошури или остри кампањи на социјалните мрежи. Ние би оделе во заедниците со ранливи категории на граѓани, кои најчесто се исклучени од кампањите, за на лице место да се увиди што им е потребно и како треба да се дејствува. Еднократната едукација за канабисот или скапите кампањи за информирање преку медиумите, најверојатно нема да променат многу, но тоа ќе ни овозможи да се навикнеме. За потоа здруженијата на граѓани кои се борат за ослободување на конопот да ја завршат својата обврска за постојано информирање и едуцирање на јавноста што сè уште е во заблуда.
Сојузната влада на САД предложи 62,5 милиони долари да бидат доделени за јавно образование за канабис во последниот буџет, што е во прилог на 46 милиони долари веќе инвестирани во 2017 година. И покрај некои од тврдењата за потенцијално негативното влијание на легализацијата врз американската младина, статистиките не го потврдуваат тоа. Ние треба да дејствуваме и имаме време да застанеме и да размислиме за она што го правиме пред легализацијата. Науката за превенција на нештата ни кажува дека е поважно да ги сфатиме работите правилно, а тоа значи да не даваме политички притисок за да направиме нешто инстантно во даден момент. Во следните неколку години ќе има многу иницијативи за јавно образование за канабисот и неговата употреба со истражувачки докази. Но, ниедна кампања нема да има влијание врз преваленцата на употреба или стапките на штети, колку што е можноста за добивање на регулаторната рамка.
Читај повеќе:
Автор: MoniQue Konopova
Извор: The Conversation
