Sunday, December 10, 2017

Албанија стана најголем производител на канабис на отворено во Европа

За албанското зелено злато... Оваа илегална билка е опишана како „зелено злато“, а еден килограм на храбрите одгледувачи им носи од 100 – 200 евра приход. Во Италија, истата количина е околу 1,500 евра. Би-Би-Си направи прилог во кој се зборува дека дилерите на поголема количина марихуана мигрираат на север низ Црна Гора, на југ преку Грција или на запад преку Јадранското море, па сè до Италија

Побарувачката на домашниот пазар е наводно лоша, затоа што во културата на локалното население марихуаната претежно не се консумира. Како што проценува еден извор на Би-Би-Си, оваа нелегална индустрија генерира околу пет милијарди евра годишно, околу половина од БДП на Албанија. Производителите до кои дојде екипата на Би-Би-Си велат дека имаат произведено од 250-350 килограми и речиси секоја куќа во нивното село продава канабис. Човекот кој произвел 350 килограми марихуана вработува по 15 работници, а ги плаќа и чуварите да ги чуваат културите.

Плаќам на полицијата 20 проценти. Секој мора да плати. Ако не платите, тие ќе ве одведат во затвор“ - вели тој, но потоа почнува да се брани: „Ова е нашето проклетство, бидејќи нема бизнис, нема пари тука за нешто друго. Знам дека она што го правам е погрешно, но не постои друг начин“ - вели производителот од Албанија. Стапката на невработеност во Албанија е висока, а корупцијата е широко распространета, што се идеални услови за понатамошен развој на производството на канабис и процветување на трговијата со оваа билка. Владата тука се обиде да се бори против оваа нелегална индустрија, но залудно, затоа што сè повеќе села започнуваат да се занимаваат со нелегално одгледување канабис. Во оваа мисија, Владата на Албанија има поддршка од Италија. Имено, Италија плаќа воздушен надзор и на тој начин се обидува да пронајде скриени нелегални насади на оваа лековита билка.


Албанија: Во европскиот „Див Запад“ лежи бизнис вреден милијарди долари

Во 2014 година, Албанија беше во фокусот на меѓународните медиумски извештаи во кои се наведува дека малата земја е најголем производител на нелегален канабис во Европа. Во тоа време специјалните полициски сили влегоа во планинското село Лазарат за да започнат тридневна битка со локалните фармери на канабис. Кога албанските полициски единици почнаа да го заземаат градот рано наутро на 16 јуни 2014 година, тие беа вооружени со митралези, оклопни тупаници и рачни гранати. Министерот за внатрешни работи, Саимир Тахари (Saimir Tahari) вети дека ќе стори сè што е можно за искоренување на одгледувањето на канабис во Лазарат. Сепак, забранетото растение и натаму останува најважниот економски фактор на инаку осиромашениот регион, областа до околу 7.000 жители во планинско село оттогаш е контролирана од полициски и воени единици, но производството сепак не згаснува, туку напротив завзена сè поголем замав.

Иако постојат само неколку откриени плантажи, одгледувањето во недостапниот планински регион блиску до границата со Грција очигледно се зголеми од 2014 година. Минатата година албанските единици за борба против дрогата побараа искоренување на 2,3 милиони канабис растенија во 1250 операции и сними 250 осомничени. Наводната пазарна вредност од 3,5 милијарди евра е околу половина од целиот албански национален буџет. Со години, албанските политичари меѓусебно се обвинуваат дека профитираат од трговијата со канабис и затоа ја толерираат во тајност или ја поддржуваат јавно.


Албанската Влада го објави разрешувањето на министерот Тахири со непосреден ефект. Министерот за внатрешни работи, кој беше одговорен за операцијата во воениот стил, уште во 2014 година беше погоден од насловите. Тахири беше осомничен дека профитирал од проширувањето и одгледувањето во Лазар на целиот регион и соработката со нелегалната индустрија со бришење на криминални досиеја. Поранешниот шеф на полицијата за дрога, Дритан Загани (Dritan Zagani), беше уапсен во 2015 година под закана од корупција и тврдеше дека Тахири е дел од тајна мрежа. Загани во меѓувреме побегнал од Албанија во Швајцарија и побарал политички азил. Тахири ги оспорува сите обвинувања досега.


Италија и Грција се најголемите пазари

Најголем дел од културите се шверцуваат во соседните земји. Секој што купува канабис на црниот пазар во Грција или Италија, обично ги купува албанските цвеќиња. Во претходните децении, грчката младина влечеше вреќи полни со канабис преку планините во Грција. Денес, најголем дел од албанската жетва се превезува со чамци преку јадранскиот брег до соседните земји на Италија и Грција. Од таму, може да се транспортира во било која земја во Шенген зоната. Долги години италијанските даночни инспектори се сомневаа дека мафијата е одговорна за транспорт, логистика и препродажба.

Годишното производство на канабис во Лазарат за 2013 година беше проценето на 900 тони со вкупна вредност од 4,5 милијарди евра од страна на италијанската авиокомпанија. „Лазарат годишно произведува 900 тони марихуана, главно од холандски сорти, што носи профит од 4,5 милијарди евра“ - изјави Деновив Стефано Бостони (Denovive Stefano Bostoni), началник на италијанските единици на воздухопловните сили во Тирана за албанските медиуми. Освен Лазарат, тој споменува уште четири важни региони за култивирање на канабис (Валона, Скадар, Тирана и Драч) кои ретко се спомнуваат на друго место.


Канцеларијата на Обединетите нации за дрога и криминал - UNODC (United Nations Office on Drugs and Crime) се наоѓа во главниот град на Албанија, Тирана, но никогаш не објави конкретни бројки за проценетата количина канабис што се произведува во земјата. Сепак, набљудувачите потврдуваат дека одгледувањето е зголемено како резултат на неговото префрлување во недостапни планински региони. Во принцип, со неколку исклучоци, целата земја е недостапен планински регион со совршена медитеранска клима за одгледување на канабис. Ова е потврдено со хелихоптерски операции на полицијата за потрагата по полиња со канабис на Југот во текот на 2015 година. 


Канабисот во Албанија

Канабисот е нелегален во Албанија, но „поседувањето на дневна доза“ на нелегални супстанции, вклучувајќи и канабис, не е казнувано. За одгледување и трговија, законот обезбедува 5 до 15 години затвор. Пет грама канабис чини помеѓу четири и осум долари на црниот пазар, но квалитетот на содржината на активни состојки не е особено висока. Постојаната социоекономска нестабилност по завршувањето на комунистичката ера доведе до фактот дека растението канабис стана најважен извор на приход за албанското земјоделство. По Втората светска војна, комунистите депортирале несакани семејства во Лазарат, а селото развило критички став кон Владата во Тирана и продолжило самото да се снаоѓа за сопствена егзистенција. Тој став продолжува и денес. Во Лазарат, повеќе од 90% од населението е барем привремено вклучено во бизнисот со канабис.

По тешките критики од ОН и од ЕУ, првите обиди на албанската Влада да престанат со одгледувањето канабис во регионот започнаа во раните 2000-ти. По неколку судири со полицијата, единствениот полициски одред на Лазарат беше уништен од непослушните селани во 2004 година, а полицијата ги толерира нивните активности уште десет години. Денес, присуството на полицијата и војската се смета повеќе за чин на окупација, отколку на заштита на жителите. Владата обично го толерира одгледувањето и придружниот економски бум во селото и околината од средината на 1990-тите. Областа околу Лазарат е единствениот рурален регион во Албанија кој не страда од промена на населението во градовите.


Мексико и Мароко со децении демонстрираат дека одгледувањето канабис не може да се искорени со специјални единици и хеликоптери или други репресивни мерки кога недозволената лековита билка е економска основа на цели региони и земји. Единствениот начин да се справи со нелегалното одгледување канабис и неговата криминална инфраструктура, вклучувајќи ги актерите во Албанија, Либан, Сирија, Мароко, Панама или Мексико, е меѓународна регулатива. До тоа време, канабисот ќе продолжи да се одгледува во Мароканскиот риф, либанската раса Бекаа, јужно од Албанија, Оахака и пошироко, каде што профитот исчезнува во темни канали, наместо да генерира даноци од кои може да се подобри инфраструктурата, да се инвестира во образобниот систем итн... итн... итн...


Автор: К. К.

No comments:

Post a Comment