Monday, December 31, 2018

Марихуаната може да ја подобри срцевата слабост - открива студија од Универзитетот во Хаваи

Една неодамнешна студија покажува дека канабисот може да го заштити срцето и да го редуцира оштетувањето на срцето од стресот од кој што срцевите болести напредуваат


Срцевата слабост може да биде предизвикана од срцев удар, хипертензија и други нарушувања. Истражувачите од Универзитетот на Хаваи откриле дека употребата на марихуана може да ја подобри срцевата слабост. Д-р Александар Стоукс (Alexander Stokes), доцент по клеточна и молекуларна биологија на медицинскиот факултет Џон А. Барнс (John A. Burns School of Medicine), изјави дека потенцијалните медицински придобивки од канабисот за лекување на срцеви заболувања се ветувачки. Анегдотски, луѓето кои имаат срцев удар се опоравуваат побрзо ако се корисници на марихуана - истакна тој. Студијата се фокусира на вклучување на TRPV1 „канабиноиден рецептор“ кој ги комбинира и реагира на компонентите од лековите.


Затоа истражувањето е насловено: „TRPV1 е компонента на атријалниот натриуретичен сигнален комплекс и со употреба на орално испорачани антагонисти, претставува валидна терапевтска цел во надолжниот пресврт и третман на срцева хипертрофија и срцева слабост“. Д-р Стоукс, основачот на Макаи Биотехнологија (Makai Biotechnology), компанија за кардиоваскуларна медицина со седиште на Хаваи, фокусирана на привлекување нови лекови на пазарот со GB Sciences Inc., фармацевтска компанија која работи со диспанзери во Невада. „Срцевите заболувања и дијабетесот се многу распространети на островите и има поголема преваленца кај популацијата на Хавајските и Пацифички острови“ - додаде тој. „Важно е да се откријат нови терапии кои влијаат на оваа ужасна болест“ - заклучува д-р Стоукс.


Уредник и Новинар: MoniQue Konopova

ЧИТАЈ ПОВЕЌЕ:



Мајк Тајсон е домаќин на музичкиот фестивал за канабис „The Kind Music Festival“ во 2019

Преполната Калифорниска фестивалска сцена добива уште еден кандидат во 2019 година. Поранешниот боксерски шампион во тешка категорија, Мајк Тајсон, го најави фестивалот „The Kind Music Festival“. Една од причините за организирањето на овој фестивал е прослава по повод подобрувањата на законската регулатива за канабис во Калифорнија


Настанот наменет за сите возрасти ќе се одржи на 23-ти февруари 2019 во Тајсон Ранч Ресорт, убав комплекс од 420 акри, кој моментално е во развој во Дезерт Хот Спрингс, Калифорнија. Комплексот исто така ќе понуди луксузен глампинг (луксузно кампување) и ќе вклучува истражувања на канабисот и проектен објект по завршувањето. Како таков фестивалот „The Kind Music Festival“ ќе се одликува со „разлика како првиот музички фестивал за сите возрасти до сега, кој е посветен на подобрените закони за канабис во Калифорнија и кој ќе послужува алкохолни пијалаци на оние над 21 година“ - се вели во соопштението за јавност. 


Сепак, во согласност со законите од 2019 година, на фестивалот нема да има продажба на производи од канабис“ - според соопштението. На фестивалот ќе бидат вклучени и камиони со храна, курсеви за препреки, лавиринти и „Чилвил“ со 100 специјални bean bags фотелји. Целосната листа на уметници кои ќе настапуваат ќе биде претставена на 2 јануари, со влезници што ќе се продаваат следниот ден (3-ти јануари). Ве покануваме на настанов во името на Тајсон :)

Плакат за настанот на Тајсон :)





Уредник и Новинар: MoniQue Konopova
Извор: Consequenceofsound

ЧИТАЈ ПОВЕЌЕ: 





Sunday, December 30, 2018

Зошто корисниците на канабис не можат да се предозираат?

Со векови и до ден денес, никој не може физиолошки да претера со канабис, ниту пак има пријавено или документирано смрт од преголема доза на канабис до сега. Зошто е токму така и зошто канабисот е различен од другите најчесто користени фармацевтски лекови, синтетички дроги или алкохол? Зошто корисниците на канабис не можат да претераат со консумацијата на канабисот?


Според Центрите за контрола на болести и превенција во 2016 година, над 40 проценти од сите смртни случаи од предозирање со опиоиди во САД опфаќаат опиоиди на рецепт, што е еднакво на над 46 смртни случаи секој ден. Кога станува збор за алкохолот, секоја година умираат околу 88.000 луѓе. Иако опиоидите и алкохолот се дозволени супстанции, тие можат да бидат многу штетни, да создадат зависност и се опасни по здравјето и животот. Една растителна супстанција која е забранета, но обезбедува лековити и безбедни ефекти за корисниците е: канабисот!


Позадина на ендоканабиноидниот систем и неговата поврзаност со канабисот

Сите ние имаме ендоканабиноиден систем (ECS) и ендогена мрежа на различни канабиноидни рецептори. ECS се состои од ендоканабиноиди, канабиноидни рецептори и различни ензими. Двата главни канабиноидни рецептори кои луѓето ги препознаваат се CB1 и CB2 рецепторите. Потоа, постојат различни канабиноиди кои се наоѓаат во растението канабис, а два од најпознатите се ЦБД (непсихоактивен) и ТХЦ (психоактивен, но не ја менува свеста). Канабиноидните рецептори се расфрлани низ нашите тела и мозок и тие имаат единствена врска со ECS. Според канабис авторот Мартин Ли (Martin Lee), следново се наведува во врска со канабиноидните рецептори и каде се најконцентрирани: Канабиноидните рецептори се во поголемо изобилство во мозокот отколку кој било друг вид рецептор на невротрансмитер и функционираат како суптилни сензори. Во суштина, ЕКС работи како централизиран центар за обработка и гарантира дека сите системи се избалансирани и работат правилно. ЕКС е вклучен во регулирањето на многу различни основни физиолошки процеси, како што се: меморија, когниција, апетит, координација, расположение итн. Иако канабиноидните рецептори се расфрлани низ нашите тела, тие не се присутни во мозочното стебло. Наместо тоа, тие се присутни во делови од мозокот кои ги регулираат различните процеси наведени погоре.


Како телото и мозокот реагираат на опиоид, алкохол и конзумирање канабис?

Сега кога знаете каде се лоцирани канабиноидните рецептори, каква е важноста на ова? Ова значи дека во телото и мозокот канабисот делува различно од другите лекови како опиоидите. Постои ендогена мрежа на различни канабиноидни рецептори, но исто така постои и ендоген систем на опиоидни рецептори. Во последните неколку децении, предозирањето со опиоиди брзо се зголемува, што се претвори во широко распространета епидемија. Кога поединци ќе се предозираат со опиоиди, мозокот не добива кислорот, бидејќи опиоидите депримираат дел од мозочното стебло. Кога тоа ќе се случи, дишењето значително ќе се забави, а потоа поединецот целосно ќе престане да дише, што резултира со смрт од недостаток на кислород. Ова во никој случај не може да се случи со канабисот - не ги засегнува центрите одговорни за виталните органи. Дополнително, опиоидите можат да ослабнат одредени региони на мозокот, особено региони кои ја контролираат крвта и циркулацијата на срцето. Поради ова слабеење, нечиј крвен притисок може да се намали на небезбедни нивоа од опиоидите. Во врска со други супстанции, како алкохол, може да се појават предозирање и смрт. Кога некој ќе умре од предозирање со алкохол, телото не може да се ослободи од вишокот на алкохол од црниот дроб. Од тука, алкохолот се пробива до одредени региони на мозокот и ги нарушува оние делови кои го регулираат дишењето, крвотокот и циркулацијата на срцето.

Со канабисот, се случува сосем спротивното. Бидејќи канабиноидните рецептори не се присутни во мозочното стебло, т.е. деловите од мозокот што го контролираат дишењето, крвниот притисок и срцевата фрекфенција не се погодени од употребата на канабис. Во минатото, беше откриено дека нашите мозоци произведуваат хормон познат како pregnenolone, кој делува како заштита од психоактивните ефекти на канабисот. Откако ТХЦ се врзува за соодветните рецептори, pregnenolone се продуцира и ослободува, што го попречува влијанието кое ТХЦ го има врз мозокот. Студиите потврдуваат дека ова може да ги спречи корисниците на канабис да станат премногу high. Генерално, мозокот функционира поинаку кога се конзумира канабис во споредба со тоа кога се конзумираат други супстанции, пред сè затоа што имаме вродена мрежа од рецептори кои се врзуваат со ендо- и фитоканабиноидите. Состојките од канабисот се закачуваат кон канабиноидните рецептори во нас. Можни непријатни чувства може да доживеат само одредени почетници, кои сè уште не се навикнати на ефектот од канабисот и немаат изградено соодветна толеранција на ТХЦ.


Зошто е физиолошки невозможно да умрете од канабис?

Една причина зошто некој не може физиолошки да претера со канабисот е поради способноста на телото да создаде свои „ендогени“ канабиноиди, кои се слични со оние од растението канабис (нашите организми се создадени за да користат канабис). Исто така, потврдено е дека многу од болестите настануваат поради ендоканабиноиден дефицит. Генерално, канабисот има многу ниска токсичност и претставува исклучително мал физиолошки ризик, особено во споредба со други лекови (опиоиди), тутун, алкохол. Не е можно да се употреби смртоносна доза на канабис која ќе предизвика смрт. Сите канабиноиди во содејство имаат неверојатен безбедносен профил, не создаваат зависност и не се токсични. Досега, според Центрите за контрола на болести и превенција, имало пријавени НУЛА документирани смртни случаи поради предозирање со канабис. Ова најчесто се должи на канабиноидните рецептори лоцирани во области надвор од мозочното стебло. Хипотетички, за некој да умре од канабис, за петнаесет минути ќе треба да внесува 1.500 килограми канабис, според Давид Шамер (David Schamder), популарен канабис автор.


Што да сторите ако сте премногу High?

Покрај тоа, иако поединецот не може да се предозира или да умре од прекумерна употреба на канабис, сепак може да се добие екстремно high чувство, кое за некого може да биде непријатно. Ако се консумира премногу канабис, можно е да се чувствувате вознемирени и да доживеете тресење на рацете и зголемено отчукување на срцето. За почеток, не паничете, бидејќи тоа ќе направи да сè чувствувате полошо и повеќе стресно. Благодарение на нашиот ендоканабиноиден систем и специјалната поставеност на канабиноидните рецептори, физиолошки, употребата на канабис не води до фаталност. Ако некогаш сте биле high, разбравте дека на крајот high чувството ќе заврши, а вашето тело и ум се одмараат, регенерираат и се балансираат со самата превентивна употреба на канабис. Исто така, постои анегдота дека доколку канабисот целосно стане легален, тогаш корисниците повеќе нема да се плашат. Растревоженоста најчесто се појавува поради самата нелегалност на канабисот и чувството дека со користењето се прави нешто лошо, т.е. се прекршува законот, затоа што купо-продажбата и користењето се кривични дела. Сепак, ова чувство набрзо поминува. Во меѓувреме, постојат неколку совети кои можете да ги пробате доколку тоа ви се случи вам или на некој ваш близок:


  1. Прошетајте во природа или легнете малку да преспиете;
  2. Пијте повеќе вода за да останете хидрирани - неколку чаши вода можат да помогнат да се спречи/намали high чувството;
  3. Јадете некои од овие ужинки: јатки: ореви, лешници, семиња; кокос; овошјe: авокадо, цитруси; (не: манго);
  4. Разговор со некој пријател или некој близок кој може да ве смири;
  5. Слушајте релаксирачка музика или звуци што ве смируваат;
  6. Изедете нешто луто: лути пиперки, црн бибер, рен и сл;
  7. Конзумирање на канабидиол (ЦБД) делува како антидотум на ефектите од премногу ТХЦ. 


Новинар: Кристина Т.
Уредник: MoniQue Konopova
Извор: Thefreshtoast

ЧИТАЈ ПОВЕЌЕ:















Friday, December 28, 2018

Δ9-THC ги обновува протеините вклучени во митохондријалната биогенеза

Апстракт од студија објавена на Национален центар за биотехнологија информации при Национална библиотека за медицина во САД (National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine): Делта-9-тетрахидроканабинол заштитува од МПП + токсичност во SH-SY5Y клетките со обновување на протеините вклучени во митохондријалната биогенеза


Поздрав од соборците! :)
Активацијата со активaција на пролифератор-активиран рецептор γ (PPARγ) може да резултира со транскрипција на протеини вклучени во одбраната на оксидативниот стрес и митохондријалната биогенеза која би можела да ја спаси митохондријалната дисфункција кај Паркинсонова болест (ПБ). PPARγ агонистот пиоглитазон е заштитен во моделите на ПБ; сепак несаканите ефекти ја ограничија неговата клиничка употреба. Канабиноидот Δ9-тетрахидроканабинол (Δ9-THC) може да има PPARγ зависни антиоксидантни својства. Тука ги испитуваме ефектите на Δ9-THC и пиоглитазонот врз миохондријалната биогенеза и оксидативниот стрес. Диференцираните SH-SY5Y невробластом клетки биле изложени на ПБ-релевантниот митохондријален комплекс 1 инхибитор 1-метил-4-фенилпиридиниум јодид (1-methyl-4-phenylpyridinium iodide: MPP +). 


Извадок од студијата! 
Откривме дека само Δ9-ТХЦ може да ја врати содржината на митохондријалната супстанција во МПП + третирани SH-SY5Y клетки на PPARγ зависен начин преку зголемување на експресијата на PPARγ коактиватор 1α (PGC-1α), исто така, митохондријалниот транскрипциски фактор (TFAM) како и содржината на митохондријална ДНК. Ко-примената на Δ9-THC со пиоглитазон дополнително ја зголеми невропротекцијата против токсичноста на МПП + во споредба со третманот само со пиоглитазон. Понатаму, користејќи лентивирално спречување на PPARγ рецептор покажавме дека, за разлика од пиоглитазон, Δ9-THC резултираше со PPARγ зависно намалување на MPP + индуцираниот оксидативен стрес. Затоа предлагаме, за разлика од пиоглитазонот, Δ9-THC да посредува во невропротекција преку PPARγ-зависна реконструкција на митохондријалната содржина која може да биде од корист за третманот со ПБ. Лентивиралните вектори во генската терапија се метод со кој гените можат да се вметнат, модифицираат или избришат во организми кои користат лентивирус.


Информации за авторите на студијата: 
  1. Plymouth University Peninsula Schools of Medicine and Dentistry, Plymouth, PL6 8BU, United Kingdom;
  2. School of Medicine, Medical and Biological Sciences, University of St Andrews, North Haugh, St Andrews, KY16 9TF, United Kingdom;
  3. Plymouth University Peninsula Schools of Medicine and Dentistry, Plymouth, PL6 8BX, United Kingdom.

Новинар и Уредник: MoniQue Konopova
Извор: Ncbi

Thursday, December 27, 2018

Зачувајте ги корените: Коренот од канабис е потребен во медицината!

Од против канцер до против стареење и олеснување на болката. Цветните туфки, листови и стебло вообичаено се корисни делови од растението канабис. Ова е местото каде што активните состојки се наоѓаат во изобилство. Корените исто така, содржат големи бенефиции за подготовка на добар лек


Корените на билката канабис имаат долга историја на медицинска употреба што се протега низ минатите милениуми. Сепак, терапевтскиот потенцијал на коренот од конопот во голема мера е игнориран во модерните времиња. Во првиот век Плиниј Старецот (Pliny the Elder) во Природната историја опишал дека лушпата на коренот во вода може да се користи за да се намали вкочанетоста во зглобовите, гихт и слични состојби. До 17 век, разни билкари препорачувале корен од канабис за лекување на воспаление, болки во зглобовите, гихт и други состојби. Подоцна следуваа многу малку истражувања во оваа област, со само неколку студии кои го испитуваат составот на коренот на канабисот и неговиот медицински потенцијал. Сегашните достапни податоци за фармакологијата на компонентите од канабис даваат значителна поддршка на историските и етноботанските тврдења за клиничката ефикасност. Секако, ова укажува на потребата за преиспитување на целата подготовка на коренот за инфламаторни и малигни состојби кои користат современи научни техники.


Главната категорија на корисните молекули кои се наоѓаат во коренот од кабанис се тритерпенодите. Тритерпен е вид на јаглеводородно соединение составено од три терпени; Терпени се органски молекули кои првенствено ги продуцираат растенијата и се главна компонента на повеќето есенцијални масла. Разликуваме два вида на терпени кои се изолирани од коренот на канабисот во релативно големи количини: фриделин (friedelin) и епифрелеланол (epifriedelanol), додека други активни состојки во нив се: алкалоиди, канабисативин (cannabisativine) и анхидроканабисативин (cannabisativine); карвон и дихидрокарвон; N-(p-хидрокси-β-фенилетил)-p-хидрокси-транс-цинамамид; разни стероли како ситостерол, кампестерол и стигмастерол и други помали соединенија, вклучително и холин. Забележано, канабисните корени не се значаен извор на Δ9-тетрахидроканабинол (THC), канабидиол или други познати фитоканабиноиди.


Фределинот исто така се наоѓа и во други растенија, всушност најпрво бил откриен во плутата. Одговорен е за голем број на здравствени придобивки. Како прво откриено е дека има слаб антипролиферативен ефект врз клетките на ракот. Второ фриделин има антиинфламаторни својства и е откриено дека го намалува факторот на туморска некроза алфа (TNF-α), познат провоспалителен цитокин. Ова може да има и позитивни импликации во користењето на коренот од канабис за лекување на артритис. Други анимални студии покажуваат дека тоа е антипиретичен лек или редуктор на треска, аналгетик и ги олеснува болките. Епифриделанолот, исто така, покажал антиканцерогени својства со активирањето на апоптозата во клеточните линии на ракот на грлото на матката. Воедно може да придонесе за против стареењето на ткивото; една студија покажала дека ја потиснува формата на клеточна старост: стареење и забавување на клеточниот раст. Епифриделанолот се претпоставува дека е моќен антиоксидант, кој може да помогне за забавување на стареењето на ткивата.


Друга категорија на хемикалии пронајдени во коренот од канабис е алкалоидот. Вообичаено алкалоидите имаат вид на биоактивност кој е поврзан со нив. Сепак, алкалоидите изолирани од коренот на канабисот, канабисватинот и анхидроканабисативинот не биле поврзани со било каков значаен фармаколошки ефект. Конечно, амидната молекула наречена N-(p-хидрокси-бета-фенилетил)-p-хидрокси-транс-цинамамид, исто така била пронајдена во коренот на канабисот и има карактеристики на олеснување на болка кај животините. Канабисовите (конопните) корени историски биле користени за нивните лековити својства, заедно со листовите и цветовите. Додека пак, хемиските и биомедицинските истражувања континуирано ги идентификуваат и прооучуваат активните состојки во нив, поради нивните здравствени придобивки. Лабораториските студии се малку, сепак охрабрувачки, во однос на терапевтските својства на коренот на канабисот.

Автор: Симона Г.
Уредник и новинар: MoniQue Konopova
Извори: RoyalqueenseedsLiebertpub


Saturday, December 22, 2018

Тајните на канабиноидите и нивните медицински придобивки

Канабисот е сложено и моќно растение кое произведува голем број на исклучителни лековити соединенија кои не можат да се најдат никаде на друго место во тие концентрации, ни во некое друго растение. Сите тие мали хемиски соединенија во внатрешноста на трихомите имаат свои еволуциони улоги, но имаат и голем терапевтски потенцијал за нас луѓето, но и за животните со ЕКС


Фокусот на оваа статија која е научен преглед на 18 објавени студии за канабисот (наведени на крајот од оваа статија) е дека канабисот произведува канабиноиди, хемиски соединенија кои се врзуваат за одредени рецептори во нашето тело (ендоканабиноидни рецептори од вродениот ендоканабиноиден систем). Постојат повеќе од 100 документирани вакви соединенија во секое растение канабис. Најпознат е, се разбира, озлогласениот, но антиканцерогениот и психоактивен ТХЦ. Меѓутоа, во текот на изминатите неколку години, нова слава меѓу канабиноидите доби непсихоактивниот антиепилептичен канабиноид, кој моментално целосно го краде центарот на вниманието - Канабидиол (ЦБД). Покрај THC и CBD, постојат многу други канабиноиди кои се присутни во ова растение во различни количини и сите тие меѓусебно си помагаат во дејствувањето. Другите канабиноиди се присутни во помали количини, кои вообичаено се помалку од 1%, но тоа не значи дека треба да ги игнорираме. Иако тие не се хемиско мнозинство во канабисот, сите тие придонесуваат за многу здравствени придобивки, поради синергискиот ефект.


Објаснување за 3 видови на канабиноиди

Канабиноидите се класа на хемиски соединенија кои се врзуваат за канабиноидните рецептори во нашиот мозок и имунолошкиот систем, познати како CB1 и CB2 рецептори. Канабиноидите можат да се поделат во три групи:

•         Ендоканабиноиди - произведени од телото;
•         Фитоканабиноиди - произведени од канабис и некои други растенија;
•         Синтетички канабиноиди - вештачки направени во лабораторија.


Истражувањето за канабиноидите започнало во 1940-тите години, иако тие биле пронајдени неколку децении порано. Всушност, Cannabinol (CBN), а не THC, тоа беше првото соединение кое беше изолирано од растението кон крајот на 19 век. Канабидиолот (CBD) бил вториот канабиноид кој бил идентификуван, проследено со откривање на тетрахидроканабинол (THC). Но, до 1960-тите години науката не направила голем чекор напред и почнаа да се изолираат и синтетизираат овие супстанции. Кратко откако беа изолирани ТХЦ и ЦБД, дојде до сознание дека луѓето самите произведуваат канабиноиди во своите тела и овие соединенија се именуваат како ендоканабиноиди (значење на ендо: произведено од телото). 


По ова, знаењето за канабисот растеше брзо, како што беше поттикнато од откривањето на она што се нарекува најстара липидна сигнализациска мрежа, во која ендоканабиноидите, како и фитоканабиноидите се всушност сигнални молекули кои се вклопуваат убаво во ендоканабиноидниот систем. За да разбереме зошто канабиноидите се толку важни и како тие можат да го подобрат нашето здравје, ќе треба да се нурнеме подлабоко во објаснувањето на ендоканабиноидниот систем и како нашето тело користи канабиноиди за да комуницира помеѓу клетките.


Канабиноидни рецептори

Покрај тоа што е едно од најважните биолошки откритија досега (заслужува Нобелова награда), откривањето на канабиноидните рецептори реши многу мистерии и ги ослободи сомневањата околу употребата на канабис, а исто така има големо влијание врз науката. Најдени се две групи на канабиноидни рецептори, присутни кај сите цицачи. Тие се нарекуваат канабиноиден рецептор тип 1 (или CB1) и канабиноиден рецептор тип 2 (CB2). Научниците работат на откривањето и на други видови на ЕКС рецептори.


CB1 рецепторите главно се наоѓаат во мозокот

Канабиноидните рецептори тип 1 се наоѓаат главно во мозокот: во малиот мозок, во базалните ганглии, лимбичкиот систем, хипокампусот и стриатумот. Тие исто така, се наоѓаат во женските и машките репродуктивни системи. Она што е особено интересно е дека овие рецептори се присутни и во ретината и предниот дел на окото кај луѓето. CB1 рецепторите се активираат од страна на сите видови на канабиноиди споменати претходно. Сепак, ТХЦ е особено склон да се врзува за овие рецептори.

CB2 рецепторите се наоѓаат во централниот нервен систем (ЦНС) и имунолошкиот систем  

Канабиноидните рецептори тип 2, исто така, може да се најдат во некои делови на мозокот, но за разлика од CB1 рецепторите, тие главно се наоѓаат во микроглијалните невронални клетки за поддршка, кои обично се присутни во централниот нервен систем, кои функционираат како имунолошки клетки. CB2 рецепторите, исто така се наоѓаат во периферните ткива на имуниот систем (слезината, крајниците, тимусната жлезда) и низ гастроинтестиналниот и периферниот нервен систем.


Ендоканабиноиден систем (ЕКС) и ендоканабиноиди

Ендоканабиноидниот систем е сигнална мрежа која ги модулира невролошките функции, воспалителните процеси и е вклучена во создавањето на одредени болести (Кронова, артериосклероза и остеоартрит). Се состои од канабиноидни рецептори (наведени погоре) и ендоканабиноиди кои се произведени од страна на нашите тела. Инхибицијата и активирањето на овие канабиноидни рецептори го сочинуваат ендоканабиноидниот систем кој ги посредува следните физиолошки дејства:

•         Антиноцицепција (намалување на чувствителност при болка);
•         Когниција и меморија;
•         Локомоторна активност;
•         Ендокрини функции;
•         Контрола на температурата и отчукување на срцето;
•         Гадење и повраќање;
•         Интраокуларен притисок;
•         Воспаление;
•         Имунолошко препознавање и антитуморни ефекти.


Ендогени канабиноиди или само ендоканабиноиди, се канабиноиди произведени во нашето тело (мајчиното млеко). Ендоканабиноидите имаат афинитет на врзување за CB1 и CB2 рецепторите, што му овозможува на нашето тело да комуницира на клеточно ниво. Нашето тело произведува ендоканабиноиди, кои патуваат и се врзуваат со најблискиот ЦБ рецептор, со што се иницира секој процес кој нашето тело го бара. Пример за ова би бил начинот на кој нашето тело го регулира апетитот. Кога јадеме и обработуваме храна, нашето тенко црево ослободува хормон наречен NAPE во нашиот крвоток. NAPE патува кон хипоталамусот, се синтетизира во анандамидот (ендоканабиноид), кој потоа се поврзува со соодветните рецептори, со што го намалува апетитот. Постојат шест ендоканабиноиди, но само два биле испитани темелно - анандамид и 2-АГ.


Анандамид (АЕА) се нарекува човечки ТХЦ, природен антидепресив, но таа е најпозната како блажена молекула. Анандамид е соединение што го произведуваме во сопственото тело, но ензимот FAAH (масни киселини амид хидролаза) го разложува многу брзо. Значи, оние кои произведуваат помалку FAAH (што всушност е генетска мутација) имаат поголема концентрација на овој ендоканабиноид кој игра голема улога во нашето ментално здравје. Анандамидот всушност е многу важен за одржување на нашето внатрешно блаженство и среќа. Една студијата во 2014 откри дека ефектот на АЕА ја намалува анксиозноста, а истовремено го подобрува расположението. Нашиот природен ТХЦ не само што делува на болката, туку и го регулира нашиот апетит, помага да се чувствуваме подобро и го поттикнува познатиот „high“ ефект.


2-Арахидоноилглицерол (Arachidonoylglycerol) - 2-АГ е уште еден ендоканабиноид и невротрансмитер. Овој ендоканабиноид е присутен во човечкиот мозок во концентрации до 170 пати повисоки од анандамидот. ТХЦ може да ја инхибира улогата на 2-АГ, бидејќи првенствено се врзува за истата група рецептори. CBD не се врзува директно за рецепторите, туку повеќе го зголемува животниот век на ендоканабиноидите преку инхибиција на ензимите задолжени за нивно деградирање. 2-АГ е особено важно за балансирање на нашиот метаболизам, регулирање на спиењето, болката и репродукцијата. Исто така, има некои невропротективни својства. Студија од 2016 година сугерира дека 2-АГ, исто така, може да помогне во лекувањето на состојби како ПТСН, Паркинсонова болест, аутизам, болест при движење и многу други.


Објаснување на 13 канабиноиди од канабисот

Самото растение канабис произведува еден куп различни супстанци од кои може да имаме корист. Покрај терпени, кои се ароматични хемикалии со голема медицинска вредност, во ова моќно растение има околу 113 различни фитоканабиноиди. Канабиноидите пронајдени во канабисот се произведуваат во заштитните израстоци - трихоми, ситни мали влакно видни израстоци на цвеќињата, лисјата и стеблата на растението канабис. Заедно со терпените, канабиноидите го заштитуваат растението од УВ зраци, топлина и предатори. Фактот што канабиноидите од канабисот имаат афинитет на врзување кон истите ЦБ рецептори како ендоканабиноидите, ни овозможува да произведеме широк спектар на ефекти во зависност од земената доза. 


Едноставно кажано, ТХЦ може да ги имитира ефектите на анандамид, а ЦБД може да ја одложи својата деградација со инхибиција на ензимот задолжен за стопирање на анандамид. Постојат неколку трикови кои одгледувачите ги користат за манипулација со нивоата на канабиноидите, како што се прилагодување на осветлувањето, температурата и влажноста додека растението расте. На пример, кога ќе го изложиме канабисот на УВ зраци или високи температури, билката автоматски треба да се заштити, па почнува да произведува повеќе трихоми. Бидејќи трихомите содржат канабиноиди (меѓу другото), ова ни овозможува да создадеме високо потентен цвет со повеќе од 20% ТХЦ.


Канабиноидни киселини             

Пред да почнеме да ги истражуваме канабиноидите еден по еден, треба нешто да разјасниме. Канабисот не произведува канабиноиди во форма како што ја знаеме. Тој ги синтетизира киселините кои треба да се активираат со топлина (во процес наречен декарбоксилација) за да се претворат во канабиноиди. Постојат две главни канабиноидни киселини - канабигеролна киселина (cannabigerolic acid - CBGA) и канабигероваринска киселина (cannabigerovarinic acid - CBGVA). Од нив, други киселини се произведуваат како THCA (делта 9-тетрахидроканабинолна киселина), CBDA (канабидиолна киселина), CBCA (канабихроменска киселина) и многу други.


Така, на пример, кога го изложуваме THCA на топлина, ние го трансформираме во психоактивен THC. THCA воопшто не е психоактивен, затоа мораме да пушиме или декарбоксилираме канабис ако сакаме да ги активираме неговите психоактивни својства. Некои би рекле дека исто така може да имаме корист од суровиот канабис. Очигледно, суровиот канабис има, антиоксидативни својства и може да ги подобри нервните функции, но сè уште нема доволно истражувања. Сепак, за целосно да ја разбереме комплексноста на ова растение и сите негови клучни канабиноиди, ние прво мора да погледнеме во секој од главните канабиноиди поединечно. Па, да почнеме...


1. ТХЦ (тетрахидроканабинол)

Примарната супстанција во повеќето видови на канабис, THC (исто така познат како делта-9 ТХЦ) е најзастапен психоактивен канабиноид во канабисот. Секој што некогаш имал врска со канабис, чул за ТХЦ. ТХЦ-то е она што го произведува тој high ефект во нашата глава и тело и во основа причината зошто канабисот сè уште е забранет во повеќето делови на светот, иако ТХЦ е докажан како безбеден и не може да предизвика смрт, ниту пак трајни нарушувања по здравјето и животот (не може фатално да се предозира и не создава зависност), напротив - тој лекува.


Во поголемиот број на сорти канабис, ТХЦ е најзастапен канабиноид, иако во денешно време со крос-размножување и други методи на растење се забележуваат сè повеќе сорти со високо присуство на  ЦБД, кој произведува многу здравствени придобивки со многу малку несакани ефекти. И покрај „несаканото“ возвишено чувство што го создава,ТХЦ-то има многу да понуди медицински. ТХЦ се врзува првенствено за CB1 рецепторите, со што произведува ефекти слични на оние на анандамид. Иако врзувачките афинитети на THC на овие рецептори не се од ист квалитет како и анандамидот, што значи дека ќе треба повеќе за да се постигнат слични ефекти.


Трикот е во дозата, бидејќи соодветната стимулација на овие рецептори создава еден ефект, но претераната стимулација произведува поинаков ефект. ТХЦ нема 100% врзувачки афинитет кон овие рецептори и дека тој процент е различен кај секого. Имајќи го тоа на ум, со соодветни медицински дози (индивидуални), ТХЦ може да се користи како антиеметичка алтернатива за пациентите кои се борат против ракот и како стимуланс на апетит кај луѓе кои живеат со ХИВ / СИДА. ТХЦ, исто така, се покажа и во тоа дека ги ублажува симптомите на состојби како што се: несоница, хронична болка, артритис, мигрена и ни помага да ги оттргнеме лошите мисли кои предизвикуваат ПТСН. Иако ТХЦ е веројатно најистражуван канабиноид, сè уште има многу истражувања што треба да се направат.


2. CBD (Cannabidiol)

Канабидиол или само ЦБД е ѕвезда која сјае се посјајно во светот на канабисот, т. е. доби големо фармацевтско и комерцијално. Можеби сте забележале дека сите зборуваат за ЦБД и за неговите придобивки. ЦБД е вториот најраспространет канабиноид во канабисот, иако во последниве години одгледувачите успеаја да создадат нови high ЦБД видови од крос-размножувањето на канабис растенија со различна генетика. Она што е толку посебно за CBD е тоа што е не-опојно соединение со одличен медицински потенцијал. Тоа значи дека не ги прави луѓето „high“ како брат му ТХЦ, па поради тоа стана многу популарен кај медицинските корисници. ЦБД беше откриен и синтетизиран приближно исто време со ТХЦ (од страна на д-р Рафаел Мешулам [Raphael Mechoulam] во 1960-тите), Како резултат на тоа, постојат тони студии за ЦБД и неговите медицински ефекти и ние со сигурност можеме да кажеме дека ја намалува фреквенцијата на напади кај пациенти со епилепсија, го олеснува воспалението и ја намалува анксиозноста и невропатичната болка. CBD го прави сето ова преку неколку молекуларни патишта, но првенствено преку овие три:


• Тој го инхибира ензимот кој го деградира анандамидот, со што се намалува чувството на вознемиреност и депресија и ослободува од болка;
• Ги активира 5-HT1A рецепторите, кои ни помагаат да лачиме повеќе „се чувствувам добро“ хормони, како: ендорфин, серотонин и окситоцин;
• Ги блокира сигналите на GPR55, што може да го забави растот и миграцијата на одредени видови на рак.



3. CBG (Cannabigerol)

Канабигеролот е поретко присутен канабиноид во канабисот кој обично е присутен во концентрации помали од 1%. Исто како, ЦБД, ЦБГ е сосема не-психоактивен. Изненадувачки, CBG е „родителот канабиноид“ на ТХЦ и ЦБД. Марихуаната произведува канабигенична киселина (CBGA), која подоцна се развива во три основни канабиноидни киселини, а потоа во THC, CBD и CBC. CBG има некои многу ветувачки медицински потенцијали, бидејќи овој канабиноид покажа дека е многу ефикасен во намалувањето на окуларниот притисок. Исто така, функционира како антибактериски агенс, стимулант на апетитот и инхибитор на мускулен спазам. Исто така, покажа некои ветувачки својства за борба против ракот, со блокирање на растот на клетките на ракот.


4. CBN (Cannabinol)

Канабинолот е најстариот седативен канабиноид од сите, создавајќи couch-lock ефект во комбинација со ТХЦ и терпенот наречен мирцен. Кога ТХЦ старее и е изложен на премногу кислород, се трансформира во CBN. Тоа обично се случува со туфки кои се чуваат премногу долго. CBN произведува малку-до-не психоактивни ефекти. Иако ова е помалку истражуван канабиноид, раните наоди укажуваат на тоа дека има голем потенцијал, особено во комбинација со други канабиноиди. Покрај седативниот ефект и неговата употреба како помош за спиење, овој канабиноид кога се користи заедно со CBD и CBG е ефикасен третман за псоријаза, со намалување на пролиферацијата на кератиноцити. Раното истражување покажа дека CBN поттикнува раст на матични клетки во коскената срцевина, помагајќи им на коските да се формираат и растат. Исто така, покажале ветувачки антибактериски, антиинфламаторни и против-болни својства.


5. CBC (Cannabichromene)- Канабихромен

Канабихроменот е уште еден не-психоактивен канабиноид, кој има низок афинитет на врзување за CB1 рецепторите, но има повеќе афинитет кон другите рецептори во нашето тело кои се поврзани со регулација на болката. Иако CBC има многу потенцијал самостојно, се чини дека тој најдобро функционира во состав со другите канабиноиди, во таканаречениот ефект на придружба, помагајќи им на другите канабиноиди да го постигнат својот целосен потенцијал.


Студијата од 2013 година од страна на Италијанскиот институт за биомолекуларна хемија сугерира дека CBD може да ја зголеми неврогенезата (производство на неврони во матичните клетки) преку подобрување на нивната функција. Покрај неговите антифунгални и антибактериски ефекти, една неодамнешна студија сугерира дека овој канабиноид може да делува подобро од другите лекови кои се користат за лекување на вирусот MRSA – (метицилин-резистентен Staphylococcus aureus, бактерија со отпорност на синтетички антибиотици).

6. THCV (Tetrahydrocannabivarin)

Сличен е на THC во молекуларната структура, тетрахидроканабиваринот е психоактивно соединение со одличен медицински потенцијал. Но, за разлика од неговиот „канабиноиден брат“, го потиснува апетитот, што го прави одличен за одржување на вашата тежина. Тоа е од интерес за пациентите со дијабетес, бидејќи една студија покажа дека го регулира шеќерот во крвта и нивоата на инсулин. THCV помага да се подобрат треморот и мозочните лезии поврзани со Алцхајмеровата болест. Заедно со другите канабиноиди, тој ги намалува паничните напади предизвикани од анксиозност или ПТСН, и постојат некои индикации дека го стимулира растот на коските.


7. CBDV (Cannabidivarin)

Канабидивиринот е структурно сличен на CBD, но нема да ве направи high како соединенијата поврзани со THC. Тоа не е многу често кај повеќето видови канабис. Ова не значи дека CBDV нема многу да понуди, особено на медицинските корисници. Неколку студии потврдиле дека CBDV помага во намалувањето на епилептичните напади и постојат докази за неговата способност да ослободи од гадење.


8. CBL (Cannabicyclol)

Канабициклол е уште еден не-психоактивен фитоканабиноид, но сè уште не е проучен и доволно разбран. CBL е формирана во процесот на деградација на CBC. Тој обично се наоѓа во пакистанските видови на хашиш кои се чуваат најмалку шест месеци. Нема многу студии за медицинските придобивки на CBL. Наместо тоа, најголем дел од досега направените истражувања се фокусираа на нејзината хемиска структура. Неколкуте студии спроведени за CBL заклучија дека истиот нема ист медицински потенцијал како THC и CBD или други канабиноиди.

9. CBV (Cannabivarin)

Канабиварин е уште едно соединение во канабисот, кое е добиено од THC, но не ги прави луѓето high. Фармаколошкиот потенцијал на овој канабиноид сè уште не е истражен.

10. CBCV (Cannabichromevarin)

Друг познат помал канабиноид, е Канабихромеварин, кој не предизвикува промени во мозокот. ЦБЦВ беше откриен уште во 1975 година, кога јапонските истражувачи за прв пат го изолираа од растението канабис. Поради неговата структура, има ефекти слични на CBC. Сè уште се прават многу истражувања за овој канабиноид, но поради сличноста со CBC, медицинските експерти шпекулираат дека делува како средство против болки и природен антидепресив.

11. CBE (Cannabielsoin)

Истражувачите од универзитетот во Охајо открија Канабиелсоин уште во 1983 година и овој канабиноид се класифицира како метаболит на ЦБД. CBE може да се најде само во траги кај повеќето видови. Бидејќи е присутен во толку мали количини, не е детално истражен во клиничките истражувања и едвај се спомнува во научната литература.

12. CBT (Cannabitriol)

Канабитриол ја има истата структура како ТХЦ, но има уште две алкохолни групи. Тој бил откриен, изолиран и опишан во 1966 од страна на Јатаро Обата (Yataro Obata) и Јосинори Ишикава (Yoshinori Ishikawa). Научниците сè уште не знаат дали ова е психоактивно соединение и колкава е неговата медицинска вредност.

13. Делта (8) –THC

Овој канабиноид е многу сличен со THC, но со некои мали разлики, првенствено дека делта (8) е помалку психоактивен. Раните истражувања покажаа некои ветувачки својства: прво, дека е одличен стимуланс на апетит, според некои податоци го зголемува апетитот дури и подобро од ТХЦ. Во една студија делта (8) - THC го зголеми апетитот кај глодарите многу повеќе од THC. Во 1995 година, делта (8) - THC беше воведен во терапијата против гадење кај деца со рак на возраст помеѓу 2 и 13 години. Беше изненадувачки да се види колку добро децата реагираа на третманот, без пријавени психоактивни ефекти.


Синтетички канабиноиди                

Синтетичките канабиноиди влегле на пазарот во раните 2000-ти години, во обид да ги избегнат законските ограничувања што следат за канабисот низ целиот свет. Се разбира, тие се вештачки создадени за да се врзуваат за истите рецептори како фитоканабиноидите и ендоканабиноидите, но тие се многу помоќни и опасни. Некои се на црниот пазар под имиња како К2, Спајс или Синтетичка марихуана и се продаваат како билни мешавини за пушење. Проблемот со ова е дека синтетичките канабиноиди може да бидат опасни по живот и има бројни смртни случаи поврзани со нив, иако некаде се (полу)легални! Фармацевтските компании имаат дизајнирано вештачки канабиноиди за лекување гадење, повраќање, губење на апетитот и неодамна, епилепсија, но тие во никој случај не можат да ги заменат фитоканабиноидите. Овие медицинскиве синтетички канабиноиди не треба да се поистоветуваат со синтетичките канабиноиди од црниот пазар наменети за рекреативна употреба, како што се К2 и Спајс.


Резиме       

Како што имавте шанса да видите, во канабисот има повеќе од сто канабиноиди, но само неколку се психоактивни, а уште помалку се темелно истражени. Растението канабис е како полу-истражен рудник (кој постојано дава нови руди) со медицински придобивки, меѓутоа ние никогаш не смееме да заборавиме на фактот дека канабиноидите најдобро функционираат кога се комбинираат во соодветни количини. Само тогаш тие можат да делуваат најоптимално и со помош на терпените, да произведуваат мноштво медицински придобивки.

Автор: Кристина Т.
Уредник: MoniQue Konopova
Извор: GreenCamp

ЧИТАЈ ПОВЕЌЕ:




РЕФЕРЕНЦИ:
  1. Pertwee RG; Cannabinoid pharmacology: the first 66 years; British Journal of Pharmacology; January 2006; 147(Suppl 1): S163–S171
  2. Pacher P, Bátkai S, Kunos G; The Endocannabinoid System as an Emerging Target of Pharmacotherapy; Pharmacological Reviews; 2006; 58(3): 389–462
  3. Straiker AJ, Maguire G, Mackie K, Lindsey J; Localization of cannabinoid CB1 receptors in the human anterior eye and retina; Investigative Ophthalmology and Visual Science; September 1999; 40(10):2442-2448
  4. Bluett RJ, Gamble-George JC, Hermanson DJ, Hartley ND, Marnett LJ, Patel S; Central anandamide deficiency predicts stress-induced anxiety: behavioral reversal through endocannabinoid augmentation; Translational Psychiatry; July 2014; 4:e408
  5. Russo EB; Clinical Endocannabinoid Deficiency Reconsidered: Current Research Supports the Theory in Migraine, Fibromyalgia, Irritable Bowel, and Other Treatment-Resistant Syndromes; Cannabis and Cannabinoid research, July 2016; 1(1):154-165
  6. Aizpurua-Olaizola O, Soydaner U, Öztürk E, Schibano D, Simsir Y, Navarro P, Etxebarria N, Usobiaga A; Evolution of the Cannabinoid and Terpene Content during the Growth of Cannabis sativa Plants from Different Chemotypes; Journal of Natural Products; 2016; 79(2): 324-331
  7. Nadolska K, Goś R; Possibilities of applying cannabinoids’ in the treatment of glaucoma; Klinika Oczna; 2008; 110(7-9):314-317
  8. Borrelli F, Pagano E, Romano B, Panzera S, Maiello F, Coppola D, Petrocellis LD, Buono L, Orlando P, Izzo AA; Colon carcinogenesis is inhibited by the TRPM8 antagonist cannabigerol, a Cannabis-derived non-psychotropic cannabinoid; Carcinogenesis; December 2014; 35(12): 2787–2797
  9. Wilkinson JD, Williamson EM; Cannabinoids inhibit human keratinocyte proliferation through a non-CB1/CB2 mechanism and have a potential therapeutic value in the treatment of psoriasis; Journal of Dermatological Science; February 2005; 45(2):87-92
  10. Russo EB; Taming THC: potential cannabis synergy and phytocannabinoid-terpenoid entourage effects; British Journal of Pharmacology; August 2011; 163(7): 1344–1364
  11. Shinjyo N, Di Marzo V; The effect of cannabichromene on adult neural stem/progenitor cells; November 2016; 63(5):432-437
  12. El-Alfy AT, Ivey K, Robinson K, Ahmed S, Radwan M, Slade D, Khan I, ElSohly M, Ross S; Antidepressant-like effect of Δ9-tetrahydrocannabinol and other cannabinoids isolated from Cannabis sativa L; Pharmacology Biochemistry and Behavior; June 2010; 95(4): 434–442
  13. Appendino G, Gibbons S, Giana A, Pagani A, Grassi G, Stavri M, Smith E, Rahman MM; Antibacterial cannabinoids from Cannabis sativa: a structure-activity study; Journal of Natural Products; August 2008; 71(8):1427-1430
  14. Jadoon KA, Ratcliffe SH, Barrett DA, Thomas EL, Stott C, Bell JD, O’Sullivan SE, Tan GD; Efficacy and Safety of Cannabidiol and Tetrahydrocannabivarin on Glycemic and Lipid Parameters in Patients With Type 2 Diabetes: A Randomized, Double-Blind, Placebo-Controlled, Parallel Group Pilot Study; October 2016; 39(10):1777-1786
  15. Amada N, Yamasaki Y, Williams CM, Whalley BJ; Cannabidivarin (CBDV) suppresses pentylenetetrazole (PTZ)-induced increases in epilepsy-related gene expression; PeerJ; November 2013; 1:e214
  16. Yamamoto I, Gohda H, Narimatsu S, Watanabe K, Yoshimura H; Cannabielsoin as a new metabolite of cannabidiol in mammals; Pharmacology, Biochemistry, and Behaviour; November 1991; 40(3):541-546
  17. Avraham Y, Ben-Shushan D, Breuer A, Zolotarev O, Okon A, Fink N, Katz V, Berry EM; Very low doses of delta 8-THC increase food consumption and alter neurotransmitter levels following weight loss; Pharmacology, Biochemistry, and Behaviour; April 2004; 77(4):675-684
  18. Abrahamov A, Abrahamov A, Mechoulam R; An efficient new cannabinoid antiemetic in pediatric oncology; Life Sciences; 1995; 56(23-24): 2097-2102

Thursday, December 20, 2018

Студија: Канабиноидите пронајдени во канабисот може да ја намалат одржливоста на клетките на меланомот

Фитоканабиноидите во третманот на меланом: in-vitro и in-vivo студија објавена во Journal of Investigative Dermatology во февруари 2015 година Exploiting Cannabinoid-Induced Cytotoxic Autophagy to Drive Melanoma Cell Deathкако и студија објавена во ScienceDirect во 2019 година Cannabinoids as a Potential New and Novel Treatment for Melanoma: A Pilot Study in a Murine Model - покажаа дека третманот со делта-9-тетрахидроканабинол (THC) и канабидиол (CBD) помогна да се намали одржливоста на клетките на меланомот


Клетките го изведуваат процесот автофагија, дизајниран за чистење на интрацелуларните остатоци (на пример стари делови од клетки [органели], протеини кои веќе не се потребни итн), со помош на лизозоми (органели што содржат ензими кои помагаат да се разградат протеините, мастите, шеќерите, градбените блокови на ДНК и РНА и сл). Претходно собраните докази покажаа дека во првите фази на развојот на ракот, автофагијата е корисна во помагањето да се спречи канцерогениот раст. Сепак, во подоцнежните фази, автофагијата всушност може да придонесе за формирање на рак преку обезбедување на ресурси за клетките на ракот кои помагаат во одржувањето на преживувањето. Во оваа студија, истражувачите испитувале дали канабиноидите може да предизвикаат апоптоза (т.е. програмирана клеточна смрт) и каква улога игра автофагијата во оваа индукција, кај клетките на меланомот.


Што е Меланом?

Меланомот е вид на рак на кожата, предизвикан од прекумерно ширење на абнормални меланоцити (клетки на кожата кои произведуваат меланин, пигмент на кожата) и често е резултат на штета предизвикана од сончевите УВ зраци. Иако клеточната абнормалност започнува во кожата, во подоцнежните, понапредни фази, канцерогените клетки можат да метастазираат (да се прошират и пренесат, т.е. да нападнат и далечни органи), предизвикувајќи голем ризик по здравјето на болното лице и ако растот на канцерогените клетки е неконтролиран и не лекуван соодветно, тогаш може да настапи и смрт.


Други видови рак на кожата вклучуваат карцином на базалните клетки (Basal cell carcinoma - BCC) и карцином на сквамозни клетки (Squamous cell carcinoma - SCC) и меланом. Иако случаите на меланом сочинуваат само 2% од случаите на рак на кожата, поради фактот дека смртта како резултат на BCC е многу ретка, но и како резултат на SCC, со оглед на тоа што зафатените делови на кожата растат во големина и се болни, меланомот е водечка причина за смрт кај рак на кожата. Според Американското здружение за рак (American Cancer Society), во 2014 година, околу 76.100 нови случаи на меланом се очекуваше да бидат дијагностицирани, а околу 9.710 лица се очекуваше да починат како резултат на меланом. Кај мажите, меланомот најчесто се јавува на градите и грбот, а кај жените најчесто се јавува кај нозете. Меланомот, исто така, често се појавува на вратот и лицето.


Ракот на кожата е многу почест кај лицата со посветла кожа, кои имаат помалку меланин. Сепак, од витално значење е и лицата со потемни тонови на кожата, исто така, редовно да се прегледуваат од страна на нивните лекари, за појава на рак на кожата. Често се претпоставува дека поединците со потемна кожа нема да добијат рак на кожата, но кога е веќе присутен, ракот на кожата често се дијагностицира во доцна фаза, кога шансите за ремисија се помалку веројатни. Случаите на меланом се зголемуваат во текот на изминатите 30 години. Додека нови откритија помагаат да се зголеми успехот во третманот на меланомот, некои пациенти не реагираат на нив. Затоа, развојот на нови и тоа природни опции за третман е императив во помагањето да се зголемат стапките на ремисија кај пациенти со меланом, особено поради тоа што случаите на меланом се зголемуваат.



Како може рано да препознаете меланом?

Најефективен начин за откривање на меланом е да посетувате годишни прегледи кај вашиот дерматолог, кој ќе ги следи невообичаените или новите израстоци и ќе изврши биопсии на лезиите на кожата кои имаат потенцијал да бидат рак на кожа. Поединците со семејна историја на меланом треба особено да бидат сигурни дека редовно се прегледуваат. Помеѓу посетите, важно е самостојно да ја следите вашата кожа. Проверувајте ја целата кожа на телото, вклучувајќи ги пределите зад ушите, дланките и стапалата на нозете, помеѓу прстите, под ноктите, на скалпот, очните капаци и околу гениталиите и аналниот регион. Честото само-следење ќе го олесни забележувањето пред растот да стане невообичаен.


Пожелно е да се обратите на лекар доколку забележите промени како:
- Асиметрија: една половина од брадавицата или вродениот знак не се совпаѓа со другата;
- Граница: рабовите се неправилни, парталави или заматени;
- Боја: бојата не е иста низ целата површина на израстокот и може да вклучува нијанси на кафена или црна боја или понекогаш да има розови, црвени, бели или сини делови;
- Дијаметар: Местото е поголемо од 6 милиметри во целина (околу 1/4 инч - големина на гумата за бришење кај моливите), иако меланомите понекогаш може да бидат помали од ова;
- Развој: израстокот се менува во големина, форма или боја (или некоја друга карактеристика).

Други предупредувачки знаци на местото се:
- Болка што не се лекува;
- Ширење на пигмент од граничното место до околната кожа;
- Црвенило или нов оток надвор од границата;
- Промена на сензација - јадеж, чувствителност или болка;
- Промена на површината на брадавицата - испакнатост, извиткување, крварење или појава на чир/жлезда.

Ако најдете место што може да биде абнормално (во согласност со горе наведеното или необично / различно од другите ознаки на кожата на кој било друг начин) закажете преглед кај вашиот дерматолог. Понекогаш, лезиите на кожата изгледаат малку чудно, но завршуваат како бенигни (т.е. не се штетни), но единствениот начин да бидете сигурни е да го посетите вашиот дерматолошки обучен здравствен работник. Откривањето на меланом рано, пред да има потенцијал да се шири на други органи, е од суштинско значење за зголемување на шансите за ремисија и намалување на шансите за смрт како резултат на меланомот.


Како може да спречите меланом?

За да се помогне во спречувањето меланом, изложеноста на сонце треба да биде ограничена. Поединците треба да ја покриваат кожата со облека што е можно повеќе особено во летниот период (т.е. долги ракави, панталони, очила за сонце) и да носат капи за да ја ограничат изложеноста на лицето. Кремовите за сонце со широк спектар (кои ги блокираат UVA и UVB зраците) со SPF од 30+ и цинк оксид / титаниум диоксид (кои дејствуваат повеќе како физичка, отколку хемиска заштита од сонце) треба да се нанесуваат секојдневно и треба да се применат по потење, пливање или туширање (не заборавајте да нанесувате на вашите уши, раце, нос, дланки и други изложени области). Третманите во солариуми треба да се избегнуваат. Спречувањето на изложување на сонце, исто така, ќе го спречи предвременото стареење на кожата (на пример, формирање брчки).


Иако соодветните нивоа на витамин Д се од суштинско значење за апсорпцијата на калциумот и може да бидат произведени од телото како резултат на директна изложеност на сонце, потребни се само неколку минути на сонце (во зависност од вашата боја на кожа). Нивото на витамин Д, исто така, може да се зголеми на соодветни нивоа со јадење храна која содржи витамин Д, пронајден природно во мрсната риба како лосос и туна, жита или млеко збогатено со витамин Д, жолчки од јајца и сл. или со земање на витамин Д суплементи ако не е соодветна исхраната и изложеноста на сонце. Сепак, треба да се внимава (особено кај лица со проблеми со црниот дроб или бубрезите или кои земаат тиазидни диуректици) да не го зголемат витаминот Д до прекумерно ниво, без соодветна консултација со лекар.


Резултати од студијата

Студирајќи ги човечките меланома клетки in-vitro (надвор од телото), истражувачите утврдиле дека администрацијата на ТХЦ ја зголемува клеточната смрт на меланомот со помош на апоптоза зависна од автофагијата, најверојатно преку следната патека: ТХЦ води до создавање на маснотија наречена сфинголипиден керамид (sphingolipid ceramide). Сфинголипидниот керамид доведува до (1) стрес на ендоплазматичниот ретикулум (ЕР, мазниот EР е дел од клетката вклучен во липидниот и јагленохидратниот метаболизам, како и детоксикацијата, а грубиот ЕР е дел од клетката вклучен во синтезата на протеини) и (2) спречување на сигналните патишта Akt/mTORC1 (кои ја спречуваат апоптозата со инхибиција на автофагијата и доведуваат до зголемување на производството на протеини, помагајќи да се одржат клетките живи и да функционираат правилно) преку активирање на протеинот TRIB3. Овој стрес и спречување на патиштата кои доведуваат до зголемување на преживувањето на клетките, може да доведат до зголемена смрт на клетките на меланомот.


Истражувачите забележуваат дека „кога помали дози на ТХЦ се комбинираат со CBD, анти-туморскиот ефект е подобрен внатрешно“. Додека самото користење на ТХЦ помогнало да се намали преживувањето на меланомските клетки, употребата на инхибитор на каспаза (т.е. агент кој спречува активирање на ензими кои индуцираат апоптоза) помогнале уште повеќе да ја зголемат клеточната смрт на меланомот. Поважно, додека ТХЦ помогна да се зголеми клеточната смрт кај клетките на меланом во зависност од дозата (т.е. колку повисока е употребената концентрација, толку повеќе клеточна смрт се случила), немало зголемување на клеточната смрт кај нормалните меланоцити (до концентрација на THC од 6 μM, што е надвор од концентрацијата потребна за индуцирање на смртта на клетките на ракот). Затоа, THC третманот уништил абнормални / канцерогени меланоцити, но, што е најважно, не ги уништил нормалните клетки!


Користејќи глувци како модели со меланом, истражувачите ја оценија употребата на екстракт од целото растение канабис со 1:1 сооднос на ТХЦ за третман на дивиот тип меланом BRAF, форма на болеста која има ограничен третман. Тие откриле дека третманот со 1:1 THC:CBD екстракт, во концентрација од 1 μM од секој канабиноид, помогнал да се намали преживувањето на клетките на меланомот, дури и повеќе од третманот со самото THC. Спротивно на тоа, темзоломидот, агенс кај хемотерапијата кој се користи за третирање на мултиформите на глиобластом - имал многу мал ефект. Според истражувачите „Колективно, овие податоци сугерираат дека ТХЦ и формите како Sativex се поефикасни од темозоломидот во однос на апоптозната индукција и анти-туморскиот одговор, дополнително потврдувајќи ја терапевтската релевантност на канабиноидниот третман за меланом (glyoblastoma multiforme)“.


Овие резултати се особено импресивни, со оглед на тоа што алкилирачките агенси, како што е темзоломидот (кои дејствуваат со оштетување на ДНК), иако се ефикасни во намалувањето на растот на клетките на ракот / зголемувањето на клеточната смрт на канцерогените клетки кај одредени видови на рак, можат да имаат сериозно штетни несакани ефекти, на нови видови на рак. Од друга страна, употребата на канабиноиди се покажа дека е генерално добро толерирана со минимални негативни несакани ефекти. Покрај тоа, според истражувачите, „CBD индуцира апоптоза преку производство на реактивни видови кислород [агенси кои предизвикуваат оштетување на клетките и ткивата] и активирање на каспаза во клетките на ракот... што укажува на ангажирање на THC и CBD во различна молекуларна машинерија кои соработуваат за промовирање на смртта на туморските клетки.


Заклучок

Овие резултати се надополнуваат со зголемувачкиот број на докази кои сугерираат дека канабиноидите може да бидат корисни за лекување не само на меланом, туку на различни видови рак на дојка, простата, белите дробови, кожа, панкреасот, мозокот, ракот на мочниот меур, леукемијата. Поточно, тие покажуваат дека употребата на фитоканабиноиди може да биде корисна во третманот на БРАФ-мутираниот и БРАФ-дивиот тип (т.е. „нормален“ БРАФ) меланом. Ова е особено важно за пациенти со меланом BRAF-wildtype, со оглед на ограничените опции за третман за оваа форма. За разлика од алкилирачките агенси кои се користат во третманот со хемотерапија, фитоканабиноидите досега покажуваат дека имаат многу поволен безбедносен профил (не се летални), што доведува до зголемување на истражувањата за тоа дали канабиноидните терапии се поефикасни за третманот на ракот, вклучувајќи и меланом.

Автор: Кате К.
Уредник: MoniQue Konopova